Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•ռան 

  1. Վան՝ ծեր
  2. խոշոր (կատու) ◆ Տյու կելնես, մածուն մերես, սերնը վրեն, ես էլ կելնեմ բռան կատու, կուկյամ կուտեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։