Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նակ 

Գոյական

  1. առարկաների վրա հարմարեցրած մաս, ձեռքով բռնելու համար, բռնելու տեղ, բռնատեղ
  2. գործիքների, սարքերի և այլնի հարմարանք, որ ծառայում է դրանց գործողության մեջ դնելուն, ձեռքով դարձնելու, պտտելու կամ ձգելու միջոցով
  3. տե´ս կեռ (սխ.)
  4. տե´ս արմնկակալ
  5. Արարատյան, Գանձակ՝ (հզվդ․) մի անգամից ձեռքով բռնելու քանակություն (խոտի, հնձվող հացաբույսի և այլնի)
  6. մի փոքր, մի բռան չափ ◆ Կերածս ինչ ա, մի բռնակ հաց։ (Ձեռագիր)
  7. Սեբաստիա՝ մաճի բռնատեղը
  8. (խոհր․) կաթսաների, թավաների կանթ, բռնակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բռնատես, բռնելատեղ, բռնիչ
  2. տե´ս արմնկակալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։