Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նող•չեք 

  1. Արարատյան, Կարին՝ բռնելու՝ որսալու վարձատրություն ◆ Էս ցտուն ինչու պիտի ընկնի դաշտիրը, քե աղվեսնիրը բռնե, թող մեկ աբասի բռնողչեք տա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։