Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նուտ 

  1. հնձվող ցորենի՝ գարու այն քանակությունը, որ հնձողը կարող է ձեռքի մեջ պահել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։