բռնվածքի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ռ•ն(ը)•ված•քի
- Արարատյան, Կարին, Մուշ, Վան՝ ձմեռվա համար թթու սրած բանջարեղեն կամ մրգեղեն, թթու դրած բանջարեղեն կամ մրգեղեն, թթու ◆ Ամռնուկ տանձի և խնձորի բռնվածք կդնեն, որ շատ համեղ կլինի։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Ուտիսին մածունն էր անպակաս, պահուց օրերը՝ թթվեղենի բռնվածքը։ (Պերճ Պռոշյան)
- Սեբաստիա՝ աչքի վարակիչ հիվանդություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։