բրչամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ր•չամ
- Արաբկիր, Բաղեշ, Խիզան, Կարին, Մոկս, Մուշ, Սասուն, Վան՝ ճակատի մազափունջ ◆ Միամորիկ կամ շատ սիրված տղաների բրչամը չէին կտրում մինչև յոթ տարեկան դառնալը։ (Կարապետ Գաբիկյան) ◆ Մացի ետևեն լալով, գլխուս բրչամ պոկելով։ (Շերամ) ◆ Ու զերկուսի գլուխ լե կտրեց, ու զերկուսի բրչամ լե կապեց հիրար։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։