Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գա•բին 

  1. Համշեն՝ կապված
  2. տնային շատ գործերով զբաղված լինելու կամ ծծկեր երեխա ունենալու պատճառով տանը փակված՝ բանտարկված ◆ Ան բիջիջ դըղա օննուշըն՝ գաբին ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։