Հայերեն

 
լեռան գագաթ
Արեւմտահայերէն Արտասանութիւն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•գաթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն՝ աքքադերեն gaggadu (gaggadum), համեմատության համար՝ եբրայերեն` קרקר ‎(qādhqōd):

Գոյական

  1. (երկրբ․) բարձրության (բլրաշարի, լեռան, լեռնաշղթայի) ամենաբարձր մաս, որից տեղանքը ցածրանում է
  2. լեռան ամենաբարձր մասը, կատար ◆ Արևի առաջին ճառագայթների ներքո՝ Մասիսի սպիտակափառ գագաթը փայլում էր վարդագույն շողքերով։ (Րաֆֆի)
  3. մարդու գլխի ամենավերին մասը ◆ [Զորականը] քունքերը ճերմակ, գագաթը ճաղատ տղամարդ էր։

Ստեփան Զորյան

  1. գլխի ամբողջական սկավառակը, գանգ ◆ Նա յուր պաշտողների դիակներից և գագաթներից յուր համար ամրոց հիմնեց։ (Րաֆֆի)
  2. աքաղաղի կատար
  3. (փխբ․) որևէ բանի բարձրագույն կետը՝ հատվածը՝ ծայրը ◆ Չորս կողմ մինչև երկինք բարձրանամ են ինչ–որ սև ծառեր, սուր գագաթներով, հաստ բներով։ (Շիրվանզադե) ◆ Այդ մշտարթուն պահապանները, որ ամբողջ գիշերը իրանը դիտանոցի գագաթից հսկել գիտեին շրջակայքի, այժմ քնած էին մահվան անզգա քնով (Րաֆֆի)
  4. (փխբ․) որևէ բանի առավել բարձր մակարդակ՝ աստիճան, բարձունք
  5. նույնն է՝ հորձանք
  6. (երկրչ․) անկյան գագաթ՝ այն կետը, որտեղ միանում են անկյունը կազմող գծերը
  7. (փխբ․) որևէ բնագավառի բացարձակ մեծություն, բացառիկ տաղանդ, զարգացման՝ վիճակի ամենաբարձր աստիճան, մակարդակ, գագաթնակետ ◆ Մեր ստեղծարար աշխատանքը հայրենիքը տանում է դեպի նոր շողշողուն գագաթներ: (Մամուլ)
  8. (երաժշտ․) ինտերվալի և ակորդի վերևի հնչյունը (ձայնը)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կատար, գլուխ, սարի գլուխ, սարի ծայր
  2. գլխավերև
  3. հորձանք
  4. տե՛ս բարձունք

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. աչքերը գագաթը թռչել

Աղբյուրներ

խմբագրել


Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) ճակատային և քունքային ոսկրերի միջև տեղակայված գանգի հատվածը

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։