Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•լար•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. գալարել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Տիկինը վերադարձավ, ձեռքում բերելով մագաղաթի մի գալարված փաթեթ։ (Րաֆֆի)
  2. գալարի ձև ստանալ, գալարներ կազմել ◆ Ձին ամեհի ոստյուն էր անում, թռչում օձի նման գալարվող օղակի վրայով։ (Ակսել Բակունց)
  3. ոլորվել, պտույտներ գործել
  4. (փխբ․) կծկվելով տեղում շուռումուռ գալ (ցավից) ◆ Աղիքները գալարվել։ Զգում էի, որ մարդկային մի սիրտ՝ խորքից զարկված՝ հեծեծում է դառնագին, գալարվում է և արյունոտվում։ (Ավետիք Իսահակյան)
  5. (փխբ․) ճմլվել,
  6. (փխբ․) տանջվել, տառապել (հոգեպես)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պտուտակվել
  2. կծկվել, գալար-գալար գալ, (ժղ․) կալանչ-կալանչ գալ, կուտապ-կուտապ գալ (անել), ողիկ-ողիկ գալ, ոլոր-ոլոր գալ
  3. խորիճ-մորիճ գալ (ժղ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել