գահաժառանգություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գահաժառանգութիւն
վանկեր՝ գա•հա•ժա•ռան•գու•թյուն
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ գահ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ ժառանգ, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- գահը ժառանգելու իրավունքը
- գահաժառանգ լինել
Հոմանիշներ
խմբագրել- թագաժառանգություն, թագավորաժառանգություն, արքայաժառանգություն, աթոռաժառանգություն, պայազատություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։