Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•հա•կալ 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ գահ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ կալ:

Գոյական

  1. գահը գրավող թագավոր ◆ Ութ նշանավոր բանաստեղծներ էին ապրում արքունիքում։ Նրանք չքնաղ երազներով զարդարում էին երիտասարդ գահակալի կյանքը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Գութը գահակալ արքայի համար թագիցն ավելի վայելող զարդ է։ Շեքսպիր
  2. (եկեղ․) կրոնապետ ◆ Հայրապետական հարստությունները մեծ մասամբ սրբությանց ժողովածուներ և նախնի գահակալներից ժառանգած թանկագին իրեր էին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թագավոր, արքա, միապետ, կայսր, տիրակալ, թագակալ, ինքնակալ, կեսար (հռոմեական), շահ (պարսկական), շահնշահ, արքայից արքա, թագավոր թագավորաց, ցար (ռուսական), սուլթան (մահմեդական), նեգուս (հաբեշական), փարավոն, (Հին Եգիպտոս), փադիշահ (արևելյան), (հնց․) ծիրանավոր, աշխարհակալ, աշխարհատեր,
  2. կրոնապետ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել