Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գա•ղա•փա•րա•կա•նութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ գաղափար, վերջածանցներ՝ -ական -ություն:

գաղափարական լինելը, գաղափարական բնույթ՝ էություն, հագեցվածություն առաջադիմական գաղափարներով ◆ Կեցցե նա, ով կարողացել է հայկական ճահիճում երկար տարիներ պահպանել իր բարոյական մաքրությունը և գաղափարականությունը։ (ՍՇհմ.) ◆ Ես չեմ կարող բաժանվել այն կուլտուրայից, որ ամբողջովին հագեցած է բարձր գաղափարականությամբ։ (Վահան Թոթովենց)
(գրկն․) ստեղծագործության մեջ իրականության գնահատականը որոշակի հասարակական դիրքերից, գաղափարի և իդեալի դրսևորումը գեղարվեստական միջոցներով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ideological գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ идейность (ru) ‎(idejnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։