Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաղութարարական

վանկեր՝ գա•ղու•թա•րա•րա•կան

Ստուգաբանություն

գաղութարարին՝ գաղութարարության հատուկ ◆ Այս մտամոլորումներս հանկարծ խանգարվեցին մի խումբ անգլիացի տուրիստների հայտնությամբ, որոնք խուժեցին բոժոժավոր էշերի մի երամակով և իրենց գաղութարարական ամբարտավանությամբ աղմուկով լցրին այդ անաղմուկ հինավուրց սրբավայրը։ (Վահրամ Փափազյան)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ colonial գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։