Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գաղ•տար 

գաղտար 1 խմբագրել

  1. Արարատյան՝ կեղեքիչ, հափշտակող, ագահ ◆ Գաղտար ա, ինչքան տաս, չի կշտանա։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ խմբագրել

գաղտար 2 խմբագրել

  1. Սեբաստիա, Նոր Ջուղա՝ ծածկամիտ ◆ Էս կինը էնքան գաղտար է, որ ամեն բան կիմանա, բայց ինքը ոչինչ չասի։ Ն. Գասպարյան

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։