Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գաղ•տի•կուռ

Ստուգաբանություն

նույնն է՝ գաղտրիկ ◆ Դե նստեցեք հիմի հանդարտ, Ինչ որ կասեմ կրկնեք ինձ հետ։ Ա․ Անթառամ, Բ․ Բարձմենակ, Գ․ Գաղտիկուռ։ Հովհաննես Թումանյան
տե՛ս եզան լեզու, ջրախոտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Արարատյան, Բորչալու՝ եզան լեզու ◆ Հիմի էլ սկսավ ոտին դեղ անել, յարա խոտ, գաղտիկուռ։ (Պերճ Պռոշյան)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։