գաղտուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գաղ•տուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (կզմխս․) նորածինների գանգի կարանների խաչման կետերում գտնվող և շարակցական թաղանթով բռնված՝ դեռևս չոսկրացած վեց տեղամասերից յուրաքանչյուրը, աղբրակ, հոգետուն
Հոմանիշներ
խմբագրել- գաղտ, (ժղ․)՝ հոգետուն, ականջակոթ, ականջատակ, աղբրակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
գաղտուն
խմբագրել- տե՛ս գաղտ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։