գաճղակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գաճ•ղակ
- Արարատյան, Մուշ՝ մաղած գաջի գլխանքը, մաղի մեջ մնացած խոշոր կտորները ◆ Էս ծակ ու ծակը գաճղակով կալ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։