գամ

Արտասանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գամ

վանկեր՝ գամ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնեվրոպական *weh₂(-dʰ)-mi, *weh₂dʰ:

Գոյական

1. տարբեր չափսերի ու երկարության մետաղյա ձող՝ մի ծայրը գլխիկով, մյուսը սուր, բևեռ, մեխ ◆ Մեծ-մեծ դուրս պրծած գամերով նախշած դարպասը փակ է։ (Միքայել Մանվելյան)
2. (տեխ․) գլանաձև ձող, որ ծայրին ունի փակող գլխիկ և որ գործածվում է գամակարաններ անելու համար
3. տե՛ս դուրգամ
4. տե՛ս պտուտակամեխ

Հոմանիշներ

1. մեխ, բևեռ
2. հեղյուս
3. տե՛ս դուրգամ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	գամ(ը)	գամեր(ը)
Սեռ.	գամի	գամերի
Տր.	գամի(ն)	գամերի(ն)
Հայց.	գամ(ը)	գամեր(ը)
Բաց.	գամից	գամերից
Գործ.	գամով	գամերով
Ներգ.	գամում	գամերում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ nail գերմաներեն՝ nagel դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ prego իտալերեն՝ chiodo հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ prego ռուսերեն՝ гвоздь (ru) ‎(gvozdʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ ongle

Մակբայ

1. Լոռի, Թբիլիսի, Խարբերդ՝ տե՛ս անգամ ◆ Ավաղ, երազներ, Ուրախ երազներ մի գամ են գալի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Էս գամոքը: (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Օձի նման հազար գամ շապիկ մի փոխի, ինրկլի մե քանի շահի ձեռք մի գցի։ Թ ◆ Ավաղ, երազներ, ուրախ երազներ Մի գամ են գալի։ Հովհաննես Թումանյան

գամ 3

1. տե՛ս գյամ

գամ 4

Արտահայտություններ

1. գործ է ածվում կապակցությունների մեջ
2. գամ կտրել Նիկոմեդիա, Պարտիզակ՝ ցրտից սառչել, սաստիկ մրսել
3. սրտին գամ զարնել Սեբաստիա՝ ծանր խոսք ասել, խոսքով վիրավորել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։