գամիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑˈmiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գա•միր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տե՛ս կիմիր ◆ Գամիրք, Մոսոք ու Թափալ ծունկ են իջել գլխահակ։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գամիր(ը) | գամիրներ(ը) |
| Սեռ. | գամիրի | գամիրների |
| Տր. | գամիրին | գամիրներին |
| Հայց. | գամիրի(ն) | գամիրների(ն) |
| Բաց. | գամիրից | գամիրներից |
| Գործ. | գամիրով | գամիրներով |
| Ներգ. | (գամիրում) | (գամիրներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։