Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɡɑjtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գայթ

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * uəi-t(h)-՝ «պտտել», կամ uəik-t-՝ * uei- «պտտել, ծռել» արմատից, որ ունի տարբեր աճականներ և ածանցներ՝ երբեմն հայերենի մոտ իմաստներով. հմմտ. հին հնդկերեն vici, հունարեն ειαω՝ «նահանջել, զիջել», հին վերին գերմաներեն ueibōn «տատանվել, երերալ, անհաստատ լինել», լատիներեն vibro «երերալ, ճոճել, դողալ» (< * uei-, * ueib-): Համեմատությունը հնդեվրոպական * g՛hē(i)- «դատարկ լինել, պակասել» արմատի ձևերի հետ անհավաստի է հնչյունական նկատառումներով * g՛h-ն հանդես է գալիս քմայնացած ձևով, և անհավաստի է հայերեն գնալ ու հին վերին գերմաներեն gān «գնալ» համեմատությունը, եթե չենթադրենք * g՛h-ի ոչ քմայնացած տարբերակ)։

Գոյական

սայթաքում, սխալ, մոլորություն, հանցանք, անկայունություն

գործածվում է միայն գայթ ի գայթ արտահայտության մեջ

Հոմանիշներ

Արտահայտություններ

գայթ ի գայթ - գայթելով, գլորվելով, կաղիկաղ ◆ Գիշեր բարի, ըսավ Զաքեոս ու մխրճվեցավ գայթ ի գայթ՝ դիմացի փողոցին մեջ։ «Երևանյան օրեր»

Բաղադրյալ բառեր
գայթել գայթում գայթուն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ stumble գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ {{pt\|} ռուսերեն՝ прихрамывая (ru) ‎(prixramyvaja), спотыкаясь (ru) ‎(spotykajasʹ), шатаясь (ru) ‎(šatajasʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։