Հայերեն

վանկեր՝ գայլ•ըն•կեր 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) գայլերին ընկեր ◆ Խորտակեցին կամուրջները խոլամները գայլընկեր, ու ետ դառան դեպի Սիփան,դեպի Վանա ծովն անտեր։ Հովհաննես Շիրազ Սերգեյ Խանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել