գանգրվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑŋɡɾˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանգրուել

վանկեր՝ գան•գ(ը)ր•վել 

Բայ

1. գանգրանալ ◆ Սիրուն խոպոպիկները քունքներից վար էին իջել և սաղավարտից ներքև գանգրվել: (Մամուլ)

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ գանգրվել Ենթակայական դերբայ գանգրվող Հարակատար դերբայ գանգրված Համակատար դերբայ գանգրվելիս Անկատար դերբայ գանգրվում Վաղակատար դերբայ գանգրվել Ապակատար դերբայ գանգրվելու Ժխտական դերբայ գանգրվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա գանգրվում եմ գանգրվում ես գանգրվում է գանգրվում ենք գանգրվում եք գանգրվում են Անկատար անցյալ գանգրվում էի գանգրվում էիր գանգրվում էր գանգրվում էինք գանգրվում էիք գանգրվում էին Ապակատար ներկա գանգրվելու եմ գանգրվելու ես գանգրվելու է գանգրվելու ենք գանգրվելու եք գանգրվելու են Ապակատար անցյալ գանգրվելու էի գանգրվելու էիր գանգրվելու էր գանգրվելու էինք գանգրվելու էիք գանգրվելու էին Վաղակատար ներկա գանգրվել եմ գանգրվել ես գանգրվել է գանգրվել ենք գանգրվել եք գանգրվել են Վաղակատար անցյալ գանգրվել էի գանգրվել էիր գանգրվել էր գանգրվել էինք գանգրվել էիք գանգրվել էին Անցյալ կատարյալ գանգրվեցի գանգրվեցիր գանգրվեց գանգրվեցինք գանգրվեցիք գանգրվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի գանգրվեմ գանգրվես գանգրվի գանգրվենք գանգրվեք գանգրվեն Անցյալի ապառնի գանգրվեի գանգրվեիր գանգրվեր գանգրվեինք գանգրվեիք գանգրվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կգանգրվեմ կգանգրվես կգանգրվի կգանգրվենք կգանգրվեք կգանգրվեն Անցյալի ապառնի կգանգրվեի կգանգրվեիր կգանգրվեր կգանգրվեինք կգանգրվեիք կգանգրվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի գանգրվեմ պիտի գանգրվես պիտի գանգրվի պիտի գանգրվենք պիտի գանգրվեք պիտի գանգրվեն Անցյալի ապառնի պիտի գանգրվեի պիտի գանգրվեիր պիտի գանգրվեր պիտի գանգրվեինք պիտի գանգրվեիք պիտի գանգրվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի գանգրվի՛ր գանգրվե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։