գանձահանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑnd͡zɑhɑŋkʰ]
վանկեր՝ գան•ձա•հանք
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) գանձավայր
- (փխբ․) հազվագյուտ թանկարժեք երևույթ ◆ Անի, գերված թագուհի, անարգված ու ընկած մենակ․․․ հազար տարի կողոպտված,բայց չսպառված գանձահանք։ Հայրենիքի ձայն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։