գավազանակիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑvɑzɑnɑˈkiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաւազանակիր

վանկեր՝ գա•վա•զա•նա•կիր 

Գոյական

1. (եկեղ.) կատողիկոսի գավազանը բռնող հոգևորական: ◆ Ահա՛ ներս մտան վեհափառի գավազանակիրը, ավագ սարկավագները, ապա ինքը կատողիկոսը: (Մուրացան)

Հոմանիշներ

1. մականակիր, գավազանավոր, մականավոր

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ clergy who bears the Catholicos' scepter, scepter bearer, staff bearer, crozier bearer գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ духовное лицо, носящее жезл католикоса (ru) ‎(duxovnoje lico, nosjaščeje žezl katolikosa), человек с палкой (ru) ‎(čelovek s palkoj), человек с тростью (ru) ‎(čelovek s trostʹju), человек с клюкой (ru) ‎(čelovek s kljukoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ածական

1. գավազան` ձեռնափայթ կրող, գավազանավոր

Հոմանիշներ

1. գավազանավոր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։