գբել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•բել
- Խարբերդ, Երզնկա՝ թաղել, հորել ◆ Սատակի մարմինը տարան գբեցին: (Հրաչյա Աճառյան)
- Մուշ՝ աչքերը փոս ընկնել, սաստիկ նիհարել ◆ Աչքերը գբել են։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Մուշ՝ վրան կռանալ՝ թեքվել ◆ Երբ մեկ մը պառկած է, անոր վրա ծռիս, նայիս, կըսեն գբեր է վրաս։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։