Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գելհաւք

վանկեր՝ գել•հավք

Ստուգաբանություն

տե՛ս թանգող
Մուշ, Շիրակ, Վան՝ սպիտակ, դեղնավուն փետուրներով, լայ ու երկար թևերով՝ դանդաղաշարժ, կեռակտուց գիշակեր մեծ թռչուն ◆ Գելհավք թափ տվեց իր թևերուն, ասաց. «Մի դպիք իմ մանրիկ ձագերուն, ես տաներցն եմ պարոն կիվիրուն։» (Գարեգին Սրվանձտյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։