Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գե•ղա•խ(ը)•ռիկ 

  1. Մուշ, Նոր Բայազետ, Վան՝ ամբողջ գյուղով, գյուղի բոլոր մարդկանցով ◆ Ելնում են, առնում են քառսուն հատ էրինջ, գեղախռիկ էթում են։ Աշոտ Հովհաննիսյան
  2. գյուղից քշված, հալածված

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։