Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գե•ղա•ցի

Ստուգաբանություն խմբագրել

Արարատյան, Պոլիս, Մուշ, Կարին, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա՝ գյուղում բնակվող, գյուղացի ◆ Սրանք քաղաքացի են, գեղացւ հո չե՞ն, որ կալ կալսեն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Քեզ հայտնի ա, որ մենք գեղըցի ենք։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։