Հայերեն

վանկեր՝ գե•ղել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) Նրբաձայն երգել, գեղգեղալ ◆ Ազգ, որ մի գիշեր նմանվեց Աստծուն, Ծնելով անզույգ իր Նարեկացուն, Բյուր անգամ թվաց, թե Աստծուն կրկնեց, Երբ հազար ու մի հանճարներ երկնեց Հանճարներ՝ սիրո մեղեդին գեղող, Հանճարներ՝ երկնի գաղտնիքը պեղող։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել