գեներալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɛnɛˈɾɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գե•նե•րալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
< генерал < լատ․generalis ընդհանուր, գլխավոր
Գոյական
- զիվորական բարձր հրամկազմի և պետկազմի կոչում կամ աստիճան, որն ունի չորս կարգ, այն է՝ գեներալ-մայոր, գեներալ-լեյտենանտ, գեներալ-գնդապետ, բանակի գեներալ
- այդ կոչումը կրող զինվորական
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- գեներալ Կուտուզովի տղա - տե՛ս գոռոզ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։