գեշավուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գե•շա•վուն
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ փոքր-ինչ տգեղ ◆ Տեսածներս մի գեշավուն աղջիկ էր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։