սաստիկ ամաչել, ամոթահար մնալ ◆ Արքան ամոթից գետինն էր մտնում։ Նա մինչև մազերի ծայրը կարմրել էր։ Պերճ Զեյթունցյան◆ — Գետինն էլ չես մտնում․․․ մազը կտրած, հլա մեր երեխեքին էլ աշխարհ ես դաս տալի։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)◆ — Չե՞ ս ամչնար [ամըչնար]՝ պանիր կ'առնես, կարագ առնելուն չե՞ս կարմրիր, սոխ վերցնելուն գետին չե՞ս մտներ, անամոթ մարդ։ ◆ Այլապես, մենք ոչ թե պետք է հրճվինք, այլ տասն անգամ գետնին տակ մտնենք․․․ 10․000 ստորագրություն հավաքված ենք որպես բողոքի արտահայտություն Հայաստանի իշխանություններու դեմ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան◆ — Այցելուներուն առջև ամոթես գետնե գետին մտնողն ալ ես եմ։ Վահե Հայկ◆ — Անանկ հիմար-հիմար բաներ ըսավ, որ ես ամոթեն մեկ քանի անգամ գետին մտա-ելա։ Գուրգեն Մահարի◆ — Էտ որ աստավ [«ասաց»]՝ հողը մդա։ ◆ Ես ինձ մեղավոր եմ զգում, ոչ միայն իմ փոխարեն, և ամաչում եմ գետինը մտնելու չափ։ ԳԱ ◆ Ես հարմար գետին էի որոնում մեջը մտնելու համար։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)
((հզվդ․) գետնի տակ մտնել) կորչել, անհետանալ ◆ Ամեն ծակ ու ծուկ փնտրեցի․․․չկա, չկա ու չկա էդ դանակը, ոտով գլխով կորավ, գետին մտավ։ Ռափայել Պատկանյան◆ Ապա կորչում էր նեղ փողոցների լաբիրինթոսում, կարծես մտնում էի գետնի տակ։ (Ակսել Բակունց)
