Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɛti stɔɾin ɑvɑˈzɑn]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) գետի ստորին տեղամաս, բնորոշվում է սովորաբար մեղմաթեք լայնական տարամատով, հանդարտ հոսանքով, գետաբերուկների ամենուրեք կոտակմամբ


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։