գետնագիլ գալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գետ•նա•գիլ գալ
Լոռի, Բորչալու՝
- հանկարծամահ լինել ◆ Գետնագիլի գաս տուն (անեծք)։ Սահակ Ամատունի
- գլուխկոնծի տալ, թռկոտել ◆ Երեխաները գետնագիլի տալով գնացին գետը՝ լողանալու։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։