Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գետ•նա•գիլ գալ 

Լոռի, Բորչալու՝

  1. հանկարծամահ լինել ◆ Գետնագիլի գաս տուն (անեծք)։ Սահակ Ամատունի
  2. գլուխկոնծի տալ, թռկոտել ◆ Երեխաները գետնագիլի տալով գնացին գետը՝ լողանալու։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։