Հայերեն դարձվածք

  1. ոչնչացնել, ջնջել, քարուքանդ անել ◆ Արքան ապառնում էր, որ կջարդի, գետնին կհավասարեցնի նրանց աշխարհները։ Պերճ Զեյթունցյան ◆ Փլցուցած էի զայն (գուրգուրանքով պահածը) ու հավասարեցուցած գետնիկ... շիշ-քեպապին [քեբաբին]։ Վահրամ Մավյան ◆ Այդ դեպքը թողել էր նրա վրա ահռելի տպավորություն, ոչնչացրել էր նրան, հավասարել էր գետնին։ Եղիշե Չարենց ◆ -Քու աչքն աշխարհում մենակ ի՞նձ տեսավ, / Կորեկըս արիր գետնին հավասար։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Քար քարի վրա պիտի չձգեմ, գետնին հավասար պիտի ընեմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ -Խա՛րաբ արինք էն մեկի՜ն, փչացրի՜նք, գեդնի հիդ հավսրեցի՜նք։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ -Է՞տ է վաճառականի խոսկը, վուր գեդնի հիդ հավսրեցի՜նք։ Գաբրիել Սունդուկյան
  2. (փխբ․) ընկճել, խորտակել ◆ -Ո՜վ կանի նըրան գետնին հավասար, / Թե չըլինին / Կինն ու գինին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. անարժեք բանի վերածել, հողին հավասարեցնել ◆ «Այդ ի՞նչ էիր գրել, աշխարհին դուր գալու համար մարդ սեփական տոհմին գետնին հավասարեցնի՞»։ Լևոն Շանթ

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։