Հայերեն դարձվածք

  1. զգեստնել, գետին խփել (փխբ․) ◆ Ընչար [«մինչև» հ 'իրիկվա վախտը չարչարվեցին, ոչ մինը միննին չկարողացավ տա գետնովը, գետինը էլավ վարած ֆող (Արդար թաքավոր)։ ◆ Դա որ մինիստր դառավ - կարող է բոլորին տա գետնով: Կարող է հավաքի իգդիրցիներին, Բռնոտի, բոլորին զինաթափի։ Եղիշե Չարենց
  2. գցել (վարկը) ◆ Այո՛, մեծ ախպեր, նա ձեր հայրենասեր անունը, իր մեծ եղբոր հիշատակը գետնովը տվեց: Ստզ ◆ Աստված չանի, ձեռքս հանկարծ Նանարի շորերին չկպչի, որ իմ ու նրա նամուսը հանկարծ գետնով չտամ: (Խաժակ Գյուլնազարյան)
  3. [խոսքը] չկատարել, անկատար թողնել, մերժել ◆ Նա գիտի, որ սերժանտ չէ, եթե ես մարշալ էլ դառնամ, միևնույն է, իր խոսքը գետնով չեմ տա: (Բաղիշ Հովսեփյան) ◆ Շուշի քաղաքում էն ո՞ր կինն էր իր մարդու խոսքը գետնովը տվել, որ Ակոփի կինը տար: (Գուրգեն Բորյան)
  4. (խսկց․) ոտնակոխ անել ◆ Ամո՛թ քեզ հըմար, մարթ էլ իրա վարձքը կտա՞ գեննովը (Սուրայրի սովդաքյարի)։

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։