Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɑdɑs ɑnˈdɑm]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) նախադասության այն անդամը, որի իմաստ լրացնում, պարզաբանում է մեկ այլ անդամ
  2. բառակապակցության այն անդամը, որին անմիջականորեն կամ միջնորդավորված ստորադասվում են մյուս բոլոր անդամները

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։