գերեկնալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գե•րեկ•նալ
- Մալաթիա, Խարբերդ, Տիգրանակերտ, Նիկոմեդիա, Ակն՝ աղերսել, պաղատել, թախանձագին խնդրել ◆ Երբ կիգա մեռնելու, կը կանչե տղան, կըսե իրան. «Քըզիկի սոնքի խրատ մըն իտամ, դուն լե, կը գերեկնամ քեզի, քի կատարես»։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Աղջիկը տղայի անունը կը կանչե, կու գերեկնա, թե՝ երեցիր ինծի, ես քեզի պիտի առնեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։