գի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հավանաբար բնիկ հնդեվրոպական՝ * uei- «պտտել, ծռել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն vayi «ճյուղ», հունարեն υιην՝ «խաղողի որթ», կիմրերեն gwialen «ճյուղ», միջին իռլանդերեն fē «ճիպոտ» և այլն։
Գոյական
- նոճազգիների ընտանիքին պատկանող մշտադալար թուփ կամ փոքրիկ ծառ
- նույնն է գիհապտուղ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։