գիտակ
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ɡiˈtɑk]
վանկեր՝ գի•տակ
- գիտեցող, իմացող տվյալ բանին լավատեղյակ, ծանոթ
- գիտուն, խելացի
Հոմանիշներ
խմբագրելտեղյակ, իրազեկ, լավատեղյակ, քաջատեղյակ, քաջածանոթ, լավիմաց, քաջիմաց․ ներհուն, ներկուռ, բանիմաց, բանիբուն, հմուտ, գիտուն
Արտահայտություններ
խմբագրել- գիտակ անել դարձնել – սովորեցնել, հմտացնել տեղեկացնել
- գիտակ դառնալ լինել – սովորել, հմտանալ տեղեկանալ, տեղյակ լինել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։