Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡitɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գի•տակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

Բացատրություն

  1. (նորբ․) բանականություն, խելք, դատողություն, միտք
  2. օբյեկտիվ իրականության ընկալումն ու ըմբռնումը, շրջապատը մտովին ընկալելու ունակությունը ◆ Գիտակցության գալ, գիտակցությունը կորցնել։
  3. հասարակական կյանքի հասկանալը՝ գիտակցելը ◆ Քաղաքական գիտակցություն:
  4. (գիտ․) մարդու ուղեղում իրականության արտացոլման պրոցեսը, որի մեջ մտնում են մարդու հոգեկան գործունեության բոլոր ձևերն ու նպատակասլաց գործունեությունը ◆ Գիտակցությունը ուղեղի ֆունկցիան է։
  5. մարդու, որպես որոշ հասարակական դասակարգի ներկայացուցչի, հոգեբանությունը և քաղաքական, փիլիսոփայական, կրոնական, գեղարվեստական և այլ հայացքները ◆ Կեցությունը որոշում է գիտակցությունը:
  6. գիտակցելը, ըմբռնելը, հասկանալը ◆ Պարտքի՝ պատասխանատվության գիտակցություն:
  7. գիտենալը, տեղյակ լինելը, իրազեկություն ◆ Այդ մասին նա գիտակցություն չուներ։
  8. ուշք
  9. (սոց․) մարդու ուղեղի մաս, որը ինքնակառավարվող է

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բանականություն, դատողություն, տրամաբանություն, ողջամտություն, խելք, միտք
  2. ուշք, զգոնություն, սթափություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. գիտակցության բերել
    1. ուշքի բերել
    2. մոլորությունից՝ սխալից ետ կանգնեցնել, խելքի բերել
  2. գիտակցության գալ
    1. ուշքի գալ
    2. գիտակից դառնալ, քաղաքական գիտակցություն ձեռք բերել
  3. գիտակցությունը կորցնել - ուշաթափվել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։