գիտենալ
Հայերեն
Բայ
Արտասանություն
ՄՀԱ: [gitenal]
- իմանալ, անհրաժեշտ գիտելիքներ ունենալ ◆ Եթե նա իր մասնագիտությունը լավ գիտենար, այդպիսի հիմարություններ չէր։
- ճանաչել, ծանոթություն ունենալ ◆ Ես նրան գիտեմ:
- սովորած յուրացրած լինել ◆ դասը գիտենալ
- հասկանալ, իմանալ, գիտակցել ◆ Գիտեցի՛ր. վերջապես, որ նա քո բարեկամը չէ։
- իմացած լինել, իմանալով հիշել, մտքումը պահել ◆ Գիտցե՛ք, որ դեռ կենդանի եմ։ Պետրոս Դուրյան
- սովորած, վարժված լինել, մի բանի հմտություն ունենալ, իմանալ, կարողանալ ◆ Ձի հեծնել, լողանալ, լեզուներ գիտենալ:
- տեղյակ լինել, տեղեկություն ունենալ ◆ Այսօրվա նիստի մասին բոլորը գիտեն:
- պատկերացում, գաղափար ունենալ ◆ Գիտե՞ք, աշխարհի արգանդից ինչքան հանճարեղ մարդիկ… կան դեռ ու կգան։ Եղիշե Չարենց
- համարել, ընդունել ճանաչել իբրև ◆ Ես քեզ համեստ գիտեի: (խսկց․)
- շեշտված անձնական դերանուններով՝ ե՛ս գիտեմ, դո՛ւ գիտես, նա՛ (ինքը) գիտե,
- իմ(քո, նրա, իր) գիտենալու բան է, ինչպես կամենամ, կամենաս, կամենա
- ինձնից (քեզնից, նրանից, իրենից) է կախված
- ինձ (քեզ, նրան, իրեն) է հայտնի (պատճառը, նպատակը և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրել- իմանալ, գիտել
- ճանաչել
- հասկանալ, գիտակցել, ըմբռնել, իմանալ
- հիշել, մտապահել
- կարողանալ, ի վիճակի լինել
- իմանալ, տեղեկանալ
- տիրապետել, յուրացնել
- համարել, ընդունել, ճանաչել
- պատկերացնել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն, Ստուգաբանութիւն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։