գիտկան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գիտ•նա•կան
- Թբիլիսի, Վան՝ հմուտ, տեղյակ, գիտուն ◆ Գիտկան կնանիք, դեղ տալուց հոգնել էին։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Դու գիտնակ մարդ ես,-- դիմեց ինձ,- գրքերդ մեկ բաց, գրքե տեսնենք։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Էլի գիտնավորներին գերի, մելնի անգետին սիրելի։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։