գլան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡlɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)•լան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (ճրտրպ․) (շին․) հոլան ճարտարապետական ուռուցիկ կորագիծ կտրվածք
- պատվար, հողապատնեշ, բերդապատվար, բերդապատնեշ
Գոյական
- (երկրչ․) երկրաչափական մարմին, որ ստացվում է ուղանկյուն քառանկյունու լրիվ պտույտով՝ իր մի կողմի շուրջը
- այդպիսի ձև ունեցող փայտյա՝ մետաղյա՝ քարե մարմին՝ զանազան գործածությունների համար
- (տեխ․) այդպիսի ձև ունեցող մանրակ կամ հարմարանք
- փայտյա կամ մետաղյա այնպիսի մարմին, որով շարվածքին ներկ են քսում՝ տպելու համար
- (տեխ․) մետաղյա գլանաձև ձող զանազան մեխանիզմների մեջ, որ իր առանցքի շուրջը պտտվելով՝ շարժումը, հաղորդում է իր հետ կապված մասերին
- գլանաձև անիվ, գլանիվ
- գլանաձև առարկա
- թղթի՝ ստվարաթղթի և այլնի գլանաձև փաթեթ
- Խարբերդ՝ դռան ետևի կողմից պատի մեջ մտնող սողնակ, փայտե փականք
- Սեբաստիա՝ գլանաձև փայտե գործիք՝ աղացաքարը բարձրացնելու համար
- Գանձակ՝ գրտնակ
- Տարենտե՝ մի դահեկան, մեկ ղուրուշ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։