գլիցին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡliˈt͡sʰin]
վանկեր՝ գ(ը)•լի•ցին
Ստուգաբանություն
խմբագրել< глицин < հուն. glykys-քաղցր
Գոյական
- (քիմ․) ամինաքացախաթթու, ալիֆատիկ շարքի պարզագույն ամինաթթու. օգտագործվում է բուֆերային լուծույթներ պատրաստելու, արծաթը և պղինձը քանակապես որոշելու համար և օրգանական սինթեզում
- (կենսք․) մոլեկուլայինի զանգվածը 75,07 է։ Մտնում է բոլոր սպիտակուցների, գլուտացիոնի բաղադրության մեջ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։