գլխաբարձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡlχɑˈbɑɾd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•բարձ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան՝ գլխի տակ դնելու բարձ ◆ Հերը քնել ա առանց գլխաբարձի: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Լոռի, Կարին՝ թախտի մի կողմում շեղ կերպով ամրացված տախտակ, որի վրա բարձ են դնում
- Լոռի՝ գլուխը բարձր պահող
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարձ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։