գլխաթուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡlχɑˈtʰuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•թուր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- նույնն է՝ գործևոր
- Արարատյան, Բասեն՝ սայլի կամ արորի ծայրին խրած թրաձև փայտ, որից կապում են լուծը, գործևոր ◆ Լուծը դրեց սելի գլխին, գլխատենով գլխաթրի հետ կապեց։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ խմբագրել
- (ժղ․) գործևոր, առանցքացից, սռնացից, ականջ, փառեղ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։