գլխապտույտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡlχɑpˈtujt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•պ(ը)•տույտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գլխի պտույտ, հիվանդագին վիճակ, որի ժամանակ մարդ կորցնում է հավասարակշռության զգացումը և թվում է, թե ամեն ինչ պտտվում է իր շուրջը
Ածական
- գլխապտույտ առաջացնող, շշմեցուցիչ, ապշեցուցիչ ◆ գլխապտույտ արագություն
- (փխբ․) արտակարգ, անսպասելի ◆ գլխապտույտ հաջողություն
- (փխբ․) շնչակտուր, հապշտապ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։