Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•վեր 

  1. Թբիլիսի՝ գլխիվայր ◆ Լավ էն է, վու հնա, գլխավեր ջուրը ննգնի։ (Գարեգին Սևունց)
  2. Լոռի՝ դեպի ներքև, վերևից վայր ◆ Արմոն հլխավեր գնաց (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։