Հայերեն դարձվածք

  1. դատարկ, անարձագանք մնացող հորդորնել տալ, քարոզ կարդալ ◆ — Ճշմարտությո՜ւն։ Երեկ սկսեց գլխիս ավետարան կարդալ, «քեռի, մարդիկ պարտավոր են ճշմարտությունով ղեկավարել»։ ԱլՇ ◆ Նա չփորձեց էլ, ուրիշների նման, իր գլխին ավետարան կարդալ։ Բայց երանի թե կարդալ, երանի մեղադրական խոսք ասեր։ Գրբ ◆ Բայց խելոքի մեկն ղրաղ քաշեց նրան,/ Ու կարթաց գլխին աղ սըհաթ ղուռան։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ համեմատության համար՝ — Մենք ֆաշիստներ սպանողներ ենք, ճիշտ է․․․ — Այո՛ — Դե գնա՛, ավետարանդ կարդա ուրիշ տեղ։ (Մ․ Սարգսյան)
  2. (գլխին աղոտք ասել) դատարկ խոսակցություն տանել։ ◆ Դուրս, անամոթ։ Կնիկդ քացով տվել է գցել, դու եկել ես գլխիս ավետարան ես կարդում։ Ստեփան Զորյան ◆ Առուծը ըսես ի դու իմ գլխուն աղոտք ման ասիլ [«մի՛ ասա»], ասա (ի՛նչ մարդ կա տանը)։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։